Swaziland
Door: Peter
Blijf op de hoogte en volg Familie
07 Augustus 2014 | Swaziland, Mbabane
Donderdag, 7 augustus 2014, reisdag, vertrek uit het Kruger Park.
Om 07.30 uur opgestaan, douchen, tassen inpakken en daarna heerlijk buiten ontbijten bij Jane, Anke en Christiaan noemen haar Mollie ( Thick African Mamma).
Laurens slaat in voor de hele dag.
Iets na tienen starten we met een laatste toer door het park. Giraf, neushoorns en grote impala’s gespot. Elke hertachtige noemen we voorlopig Impala. We maken foto’s van vogels en apen. Al met al een zeer bijzondere ervaring in Krugerpark. Naar mijn (Peter) idee het hoogtepunt van onze reis. Op naar Swaziland. Bij de grens gekomen nogal wat bureaucratie ervaren, stempel hier, wachten daar, onverschilligheid troef.
Het landschap verandert zienderogen. De kwaliteit van de wegen trouwens ook.
Veel gaten in de weg, loslopend vee, koeien en geiten op en langs de weg. Na enige tijd rij ik er ook met 100 km per uur langs. Over bijna 200 km doen we ruim 4 uur.
Onderweg lunch ingeslagen bij een supermarkt. Iedereen kijkt je aan. Wij zijn de enige blanken. Laurens vindt het maar niets. Hij is een beetje bang en blijft in de auto zitten. Christiaan en ik doen de boodschappen deze keer. Christiaan wordt doorlopend aangekeken, aangestaard eigenlijk. Hij is blank en blond. Zeer opvallen in deze omgeving.
Na enige tijd zien we geen bewegwijzering meer. De tekst van de routebeschrijving laat ons hier op dit punt ook in de steek. Gaan we wel goed? Tot tweemaal toe de weg gevraagd. We ervaren dat in Swaziland mensen minder vriendelijk zijn dan in ZA.
“ How are you today?”.
Uiteindelijk, om 15.30 uur komen we aan op onze bestemming. We treffen een zeer ongeinterresseerde vrouw aan de receptie.
De onderkomens voor de komende twee dagen zijn heel bijzonder. In Zulu stijl opgetrokken. Heel leuk, wel basic maar zeer origineel. Een foto maken vertelt meer dan honderd woorden schrijven. Ik laat het hier bij als het om de omschrijving gaat.
Wel zitten we in de middle of nowhere.
De jongens zwemmen, brrrrrr.
Vanochtend geconfronteerd met de eerste bewolking. Mogelijk de voorbode van een weersverandering. Tot nu toe namelijk blue skies en volop zon, tussen 25 en 30 graden.
Heerlijk gegeten, een verrassend en gevarieerd buffet. Ook het restaurant kent een zeer bijzondere inrichting. We doen spelletjes. We liggen er om 22.00 uur in.
Om 07.30 uur opgestaan, douchen, tassen inpakken en daarna heerlijk buiten ontbijten bij Jane, Anke en Christiaan noemen haar Mollie ( Thick African Mamma).
Laurens slaat in voor de hele dag.
Iets na tienen starten we met een laatste toer door het park. Giraf, neushoorns en grote impala’s gespot. Elke hertachtige noemen we voorlopig Impala. We maken foto’s van vogels en apen. Al met al een zeer bijzondere ervaring in Krugerpark. Naar mijn (Peter) idee het hoogtepunt van onze reis. Op naar Swaziland. Bij de grens gekomen nogal wat bureaucratie ervaren, stempel hier, wachten daar, onverschilligheid troef.
Het landschap verandert zienderogen. De kwaliteit van de wegen trouwens ook.
Veel gaten in de weg, loslopend vee, koeien en geiten op en langs de weg. Na enige tijd rij ik er ook met 100 km per uur langs. Over bijna 200 km doen we ruim 4 uur.
Onderweg lunch ingeslagen bij een supermarkt. Iedereen kijkt je aan. Wij zijn de enige blanken. Laurens vindt het maar niets. Hij is een beetje bang en blijft in de auto zitten. Christiaan en ik doen de boodschappen deze keer. Christiaan wordt doorlopend aangekeken, aangestaard eigenlijk. Hij is blank en blond. Zeer opvallen in deze omgeving.
Na enige tijd zien we geen bewegwijzering meer. De tekst van de routebeschrijving laat ons hier op dit punt ook in de steek. Gaan we wel goed? Tot tweemaal toe de weg gevraagd. We ervaren dat in Swaziland mensen minder vriendelijk zijn dan in ZA.
“ How are you today?”.
Uiteindelijk, om 15.30 uur komen we aan op onze bestemming. We treffen een zeer ongeinterresseerde vrouw aan de receptie.
De onderkomens voor de komende twee dagen zijn heel bijzonder. In Zulu stijl opgetrokken. Heel leuk, wel basic maar zeer origineel. Een foto maken vertelt meer dan honderd woorden schrijven. Ik laat het hier bij als het om de omschrijving gaat.
Wel zitten we in de middle of nowhere.
De jongens zwemmen, brrrrrr.
Vanochtend geconfronteerd met de eerste bewolking. Mogelijk de voorbode van een weersverandering. Tot nu toe namelijk blue skies en volop zon, tussen 25 en 30 graden.
Heerlijk gegeten, een verrassend en gevarieerd buffet. Ook het restaurant kent een zeer bijzondere inrichting. We doen spelletjes. We liggen er om 22.00 uur in.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
