Melmoth

Woensdag 13 augustus 2014, Melmoth

Ontbijt met handicap. Een vijftal apen verstoort het ontbijt en slaagt erin drie bananen te jatten. Ze zijn zo snel. Het personeel van het huis verjaagt de apen door met een katapult te schieten en veelal alleen maar te dreigen. Onze spulletjes weer inpakken, afscheid nemen en op naar de volgende bestemming, Memoth. Nog even boodschappen doen bij de super-Spar in de mainstreet, pinnen en gaan met die banaan. De card van Anke, van die K-bank doet ’t weer niet. Die van mij gelukkig wel. Ik wijd hier maar geen woorden meer aan, maar denk er ’t mijne van. Anke heeft nog wel kontakt met het filiaal in Hilversum. Ze kunnen ons deze keer niet helpen.
De laatste 15 km van deze reis is onverhard. Volgens de beschrijving staat er ergens op het onverharde gedeelte een gids om ons het laatste deel van de route te duiden. Tussen 12.30 en 13.00 uur staat de gids ergens. En ja hoor, in the middle of nowhere staat iemand richting aan te geven op een kruising van wegen. Nu gaat het echt van dik hout. Wat een verschrikkelijk weg, vol grote stenen en kuilen en op sommige plekken steil naar de beneden. We zakken af naar de rivier. Het dorp van de Zulu’s, we zijn vandaag en vannacht te gast in een Zuludorp, gelegen aan een rivier. Het kamp ligt er schitterend bij. Een verzameling van redelijk kleine, rietgedekte en kleurrijk beschilderde huisjes. Een plaatje. De binnenkant is vrij basaal ingericht. Op het terrein bevinden zich bijzondere planten en we zien weer vogels in allerlei kleuren. Toevallig (?) zijn de accu’s van de beide fototoestellen leeg. Gelukkig heeft Anke net nog foto’s kunnen maken van het dorpje. Om 17.00 uur begint de rondleiding in het dorp. Wij zijn de enige gasten, dus alle aandacht voor ons vieren. Wel hebben we een goeie adapter gekregen om de accu’s op te laden. We krijgen informatie over het leven in het Zulu-kamp. We gooien alle vier met speren, we zingen en slaken bijzondere kreten om de leider gunstig te stemmen(!) Blijkt achteraf de tuinman te zijn. Daarna volgt een dansvoorstelling. De mannen en jongens en de vrouwen sloven zich uit. Ze hebben er plezier in, indrukwekkend en authentiek. Vervolgens onder begeleiding van de dansers al zingend naar het restaurant aan de overkant van de rivier. Er is momenteel weinig water zichtbaar. De brug is wel 5x langer dan de stroom nu breed is. Het is pikkedonker. Het pad naar het restaurant is om de 20 mtr verlicht. Heel leuk. Er wordt een Zulu gerecht geserveerd, blijkt een buffet te zijn. Verrassend goed. Laurens zit na het eten bij het kampvuur met 3 ZA-mensen te praten.
Het nachtverblijf is spaarzaam verlicht. Wat moet je nu nog na het eten. We duiken er maar in, het is 21.00 uur. We slapen met z’n vieren voor het eerst in een ruimte. We zullen om 07.00 uur door een gitaarspeler worden gewekt, wordt ons verteld. Het ontbijt is om 07.30 uur.
Deze dag 184 km gereden.
Het was vandaag lekker warm, ’s zomers warm voor onze begrippen, blue skies en een licht windje,